Od 1 stycznia 2020 roku sporządzenie faktury za sprzedaż usługi lub towaru stało się możliwe jedynie wtedy, jeśli paragon przygotowany na kasie fiskalnej będzie miał załączony NIP lub numer identyfikacji do podatku od wartości dodanej.

Wymóg zamieszczenia numeru NIP na paragonie tyczy się transakcji wykonywanych na rzecz podatnika albo podatnika od wartości dodanej. Nie obejmuje on jednak osób oferujących usługi taksówek osobowych. Zasady nie dotyczą także transakcji osób fizycznych, które nie prowadzą działalności gospodarczej ani rolników ryczałtowych.

W sytuacji, gdy z powodu technicznego sprzedawca nie może zamieścić numeru NIP na paragon, w w chwili sprzedaży nabywca ma za zadanie potwierdzić, że nabywa towar lub usługę jako podatnik. Dzięki temu sprzedawca nie będzie musiał ewidencjonować zakupu na kasie fiskalnej, a zamiast tego od razu wyda fakturę.

Natomiast jeśli do paragonu bez NIP nabywcy sprzedawca wyda fakturę, zostanie na niego nałożona kara 100% kwoty podatku wskazanego na fakturze. Identyczna kara spotka nabywcę, jeżeli ten zatai fakturę wystawioną do paragonu bez NIP w ewidencji VAT.

Aby uniknąć późniejszej zmiany charakteru zakupu, nie ma możliwości, by usługi lub towary pierwotnie zakupione na potrzeby prywatne później zostały dodane do zakupów w obrębie działalności gospodarczej.