Wpłaty do PPK dokonywane są z trzech źródeł: bezpośrednio od pracownika, od pracodawcy oraz ze skarbu państwa. Wysokość wpłaty do PPK może być ustalana indywidualnie. Podstawą dla pracodawcy jest wpłacanie 1,5% za pracownika obliczana od wynagrodzenia, ale może zostać powiększona do 2,5%. Zgodnie z przepisami wpłaty do PPK są kosztem uzyskania przychodu. Co ważne aby mogły zostać włączone w koszty, pracodawca musi dokonać wpłat terminowo. Wpłata musi zostać przekazana instytucji finansującej do 15 dnia miesiąca po miesiącu, za który została obliczona składka z wynagrodzenia pracownika. Wówczas wpłata będzie kosztem w miesiącu, za który jest należna.

W przypadku, kiedy wpłata zostanie przekazana po terminie, wpłata będzie kosztem uzyskania przychodów w miesiącu przekazania. Jeżeli środki zostaną naliczone z wynagrodzenia pracownika w pierwszym miesiącu, ale zostaną przekazane do instytucji finansującej w drugim miesiącu po terminie, będą dla pracodawcy kosztem w drugim miesiącu. Obowiązkiem pracodawcy jest terminowe dokonywanie wpłat do PPK. Opóźnienie jest dopuszczalne jeżeli wpłaty są obliczone i pobrane w terminie wypłaty wynagrodzenia, ale nie zostaną przekazane do instytucji finansującej na czas. W przypadku, kiedy wpłaty nie zostaną naliczone i pobrane w odpowiednim czasie, nie będzie możliwości wpłaty ich w późniejszym terminie.

Wpłaty do PPK nie będą dla pracodawcy kosztem uzyskania przychodu, jeżeli wpłata zostanie naliczona z premii lub dodatkowych nagród przekazanych pracownikowi z dochodu po opodatkowaniu podatkiem dochodowym.